این نوشتار نه درپی بررسی چند و چون تقابل شیعه و سنی بلکه درصدد یادآوری جایگاه و نقش مهم مرجعیت شیعه بطور عام و مراجع شیعه بطور خاص و مسئولیت مهم ایشان در ضرورت برداشتن گامهای عملی در رفع این تقابل و حذف این چالش است.منبع: یادداشت های یک ایرانی مسلمان

روشن است که جهان تشیع و بویژه ایران در سالهای اخیر با رویکرد خاص دولت نهم و دهم در اتخاذ ادبیات تهاجمی در حوزه کلامی و الهیات سیاسی در مواجهه با کشورهای اسلامی و تاکید بیش از حد بر الهیات آخرالزمانی شیعه و نیز تضعیف گفتمان تقریب مذاهب نقش قابل توجهی در کمک به تقابل بیشتر شیعه و سنی و نیز افزایش حجم مخاصمات و بی اعتمادی های مذهبی در جهان اسلام داشته است.حاصل آنکه افراط گرایی های مذهبی هم در میان اهل سنت و هم در جهان تشیع وضعیت را پیچیده تر و اختلافات فیمابین را عمیقتر کرده،بطوری که امروزه ذهنیت اهل سنت نسبت به تشیع به شدت منفی و سرشار از بی اعتمادی است.

در این برهه از زمان وظیفة علما و مراجع شیعه بیش از پیش سنگین تر و حساس تر شده است و ضرورت برداشتن گام های مثبت و اقدامات عملی و ملموس ـ هرچند یک سویه ـ از سوی ایشان در جهت تبدیل این تقابل به یک تفاهم سازنده بیش از همیشه احساس می شود.

تایید،تبیین و تاکید بر مبانی گفتمان تشیع اعتدالی توسط مراجع شیعه و تلاش در جهت ترویج و گسترش این گفتمان می تواند اولین و اساسی ترین گام در بهبود تصویر ذهنی جهان سنی مذهب از شیعیان به شمار آید.

ایفای نقش جدی تر مراجع شیعه نیازمند اقدامات ویژه و اصلاح ساختارهای متعدد در حوزه های مختلف است و در این راستا به نظر می رسد نکات زیر قابل تامل باشد:

ـ بازنگری و اصلاح سیستم و ساختار تشکیلاتی مراجع شیعه

ـ تشکیل کمیته ها و ایجاد واحدهای پیگیری تحولات بین المللی بویژه کشورهای اسلامی در بیوت مراجع که به عنوان مثال می توان نسبت به تاسیس میزهای جداگانه برای هر یک از کشورهای اسلامی اقدام کرد.نظیر میز عراق،میز سوریه،میز مصر و....

ـ برگزاری مستمر و منظم دیدارهای دوستانه خصوصی بین علما و مراجع شیعه با علمای اهل سنت و بحث و تبادل نظر پیرامون تحولات جهان اسلام

ـ تقویت گفتگوهای سازنده بین مذاهب اسلامی به دور از هرگونه برنامه های صوری و نمایشی و رسانه ای.

ـ برقراری،توسعه و تقویت روابط مراجع شیعه با علمای بزرگ اهل سنت در داخل کشور نظیر کردستان، خراسان،گلستان، سیستان و بلوچستان.

ـ طرد و ایجاد محدودیت و ممنوعیت فعالیت افراد و جریانهایی که در داخل و خارج از کشور در جهت تقابل بین شیعه و سنی تلاش می کنند.

ـ ضرورت ارائه گزارش های مرتبط با تحولات دنیای اسلام توسط نهادهای اطلاعاتی و امنیتی به مراجع و علمای طراز اول شیعه در جهت روشنگری و پیشگیری از موضعگیری های نادرست و شتابزده.

ـ ارائه گزارشهای واقع بینانه توسط دستگاه های مرتبط حاکمیتی و دولتی به مراجع و پرهیز از کلی گویی در دیدارها.

ـ پرهیز از هرگونه اظهار نظر و موضعگیری تند و افراطی در قبال مسایل و موضوعات کلامی بین المذاهب.

ـ به کارگیری مشاوران توانمند در حوزه های مختلف فرهنگی،اجتماعی،سیاسی و بین الملل توسط مراجع شیعه.

ـ ضرورت استفاده دولت از پتانسیل مراجع و علمای شیعه در راستای گسترش و تقویت دیپلماسی عمومی در جهان.

ـ ضرورت استفاده از پتانسیل اساتید دانشگاه ها توسط مراجع و توسعه و تقویت روابط متقابل.

ـ  طراحی،تدوین و ارائه دوره های آموزشی شیعه شناسی توسط دانشگاه های معتبر داخلی بصورت مجازی و غیرحضوری برای علاقمندان در سراسر جهان تحت نظر مراجع.

ـ لزوم توجه جدی مراجع به فضای مجازی و تدوین برنامه های راهبردی در جهت حضور مفید، مستمر و هدفمند در آن.

امید است ضمن اصلاح سیستم تشکیلاتی مرجعیت شیعه و درک شرایط جدید جهان اسلام،علما و مراجع عظام بتوانند با حضوری فعالانه همراه با اتخاذ موضعگیری های خردمندانه و هوشیارانه  در نقش بر آب کردن توطئه دشمنان اسلام در تحقق کامل تقابل شیعه و سنی و آغاز جنگ های فرقه ای و شکست پروژه شیعه هراسی موفق و در پیشگاه حضرت صاحب(عج) سربلند باشند.